Yılların Geçiti..Geceydik Karanlıklar süzülürdü, mor dudaklarımızın üstünden Sessizliği sebep bilirdik Kendimizi avutan yalnızlığa.. Aşığı olduğumuz şehirlerin Eşiğinde uyurduk Düşleri kirletip kabuslarla Usulca, nefessiz.. Kurmalı saatlerin Çalma çalma zamanı geldiğinde Seslenirdi ardından yılların Anne sesi Çocukluğum Kendince.. Aşkı ibadet bilirdim Yegane inancım sabrettim Erdim, ermişliğin kıyısına Bu sefer yolum çığlık çığlığa.. Seyreldim Geceye düşen mumun ışığında Kendimi yazdım, bilmeden Karanlık duvarların yansımalarında Ayyaşım Aşığım Çok bilinmeyenli satırlarda.. Sen bana bakma Ben durdum ama Durmaz Döner dünya... İzafi.. |
Yegane inancım sabrettim
Erdim, ermişliğin kıyısına
Bu sefer yolum çığlık çığlığa..
muhteşem di gerçekten alkışlanası bir yeteneksiniz şiiri yormadan sıkmadan kalemi zorlamadan sade arı bir şekilde insanı şiirin içine çekecek kadar güçlü bir yazım bende hakikaten içtenlikle alkışlıyorum sonsuz saygıyla...