Yağmaya Uğradı BalımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsan hayatı boyunca dostluklar,arkadaşlıklar edinirken beklenmedik bir anda vefasızlığa,kalleşliğe uğrayabiliyor.İnsanları sevdim gücümün yettiği kadar destek olmaya gayret ettim.sonuç ne oldu kaybeden ben oldum.Peteğimi çaldılar balımı yağmaladılar.Yaşadığımız dünyamızda o kadar çok kırk haremi türedi ki yarına güvenle bakmanın bile hayalini kuramaz olduk.Lanet olsun böyle insanlığa....
Ahh anam beni yokluklarda doğurdu
Felek çileyle,dertle,özlemle yoğurdu. Bebekliğim,çocukluğum hele gençliğimi hiç tatmadım, Taş-topraktı beşiğim yağnım verip yatmadım. Ne misket oynadım,ne uçurtma uçurdum, Ne koşturdum yemyeşil ovalarda ne de aradığımı buldum. Ömrümün çiğliğinde doruğa emekledim, Başımı kaldırıp geleceği bekledim. Bir şimşek çaktı ruhumun zemininde, Bir fitil alev aldı,yüreğimin deminde. Güneş bildim döndüm etrafında divanece, Sahte gülüşler,sahte sözler yıktı beni viranece. Ağzımı dayadığım pınar baştan bulandı, Bağrımda yetiştirdiğim umudum çalındı. Ayağımın altından kaydı toprak,yıkıldı başıma dünyam, Bir düşüş başladı ki,heyhat umutlarım hülyam. Hani coşacaktı sellerim benim!çileyle doldurdun peteklerimi, Yağmaya uğradı balım,ne deyim,nasıl söyleyeyim yıktılar ümitlerimi. Kelami Akdemir ( 10.07.2009) Fotoğraf kendime aittir. |
( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın )
Şiirin Hikayesi
İnsan hayatı boyunca dostluklar,arkadaşlıklar edinirken beklenmedik bir anda vefasızlığa,kalleşliğe uğrayabiliyor.İnsanları sevdim gücümün yettiği kadar destek olmaya gayret ettim.sonuç ne oldu kaybeden ben oldum.Peteğimi çaldılar balımı yağmaladılar.Yaşadığımız dünyamızda o kadar çok kırk haremi türedi ki yarına güvenle bakmanın bile hayalini kuramaz olduk.Lanet olsun böyle insanlığa....
--------------------------------------------------------------------------------
Ahh anam beni yokluklarda doğurdu
Felek çileyle,dertle,özlemle yoğurdu.
Bebekliğim,çocukluğum hele gençliğimi hiç tatmadım,
Taş-topraktı beşiğim yağnım verip yatmadım.
Ne misket oynadım,ne uçurtma uçurdum,
Ne koşturdum yemyeşil ovalarda ne de aradığımı buldum.
Ömrümün çiğliğinde doruğa emekledim,
Başımı kaldırıp geleceği bekledim.
Bir şimşek çaktı ruhumun zemininde,
Bir fitil alev aldı,yüreğimin deminde.
Güneş bildim döndüm etrafında divanece,
Sahte gülüşler,sahte sözler yıktı beni viranece.
Ağzımı dayadığım pınar baştan bulandı,
Bağrımda yetiştirdiğim umudum çalındı.
Ayağımın altından kaydı toprak,yıkıldı başıma dünyam,
Bir düşüş başladı ki,heyhat umutlarım hülyam.
Hani coşacaktı sellerim benim!çileyle doldurdun peteklerimi,
Yağmaya uğradı balım,ne deyim,nasıl söyleyeyim yıktılar ümitlerimi.
Kelami Akdemir ( 10.07.2009) Fotoğraf kendime aittir.
çok kıymetli arkadaşım dost canlısı benim iyi yürekli fedakar şairim şiirinizin açıklama kısmını okudum ve çok üzüldüm Sibel Csanatçımızın dedeiği gibi dost bildiklerim bırakıpta gitti çok doğru bir söz.Şiirinizi hüzünle okudum yüreğim kırıldı kime iyilik yapsanız su istimallerle karşılaşmışssınız çocukluk dönemlerini yaşayamadan hayat mücadelesine başlamışssınız rabbim size bundan sonraki hayatınızda en güzel günleri huzuru ve herşeyden önce sağlığınıza tüm rahatsızlıklarınıza sayfanıza bırakacağım naçizhane en güzel kır çiçekleri size şiffa mutluluk verir inşallah en güzel dost yürekli şairime sonsuz saygı selam ve sevgilerimle kutlarım esenlikler dilerim
ağla yüreğim tarafından 5/27/2010 12:00:07 AM zamanında düzenlenmiştir.