Çakılmış bir bakış mıdır
Beni hizaya getiren,
Yoksa ak saçlarını örten bir yazmanın
Altından bakan iri bir çift göz müdür;
Bu çelişkileri sürdüren...
Yoksa süt kokusu mudur
Gazıyla aynı kokan
Ve beni bu çelişkilerde süründüren...

Gurbet aslında şimdi başlıyor,
Kendi parçanla aynı car-ı köşebentte dönüp dolaşıyor
Ancak bir türlü ait olamıyor çatısına,
Diğer çatıdan korkuyorsun,
Çünkü çatlarsa altında kalan sen olmuş sayılacaksın.

Ben miyim bu sırat köprüsündeki
İki ara, bir deredeki
Süren giden, benim umutsuzluğum mudur
Yoksa külleten, dünyanın mutsuzluğu mudur?

Gülecek midir dünyam, dünyaya
Gülecek midir dünyam, dünyalara
Hiç mi çare bulamam, derviş olsam da
Bir elimde asa, çöllerde dolaşsam da
Her vahada bir umut arasam,
Her anda bir vaha mı tasarlasam...

Ekmek ve tuzla mı örmeli dünyamı
Güneşle mi dönmeli, dünyayla mı?
Üç kız, bir kadın, bir yar bir de can bakışıdır dünyam
Şimdi can ben gibiyse de
Car-ı köşebent merkezdeyim yine
Umsakım var benim çok derinlerden gelen
Bu car köşeden kuşatılmışlıkta...
Haydi gel ümitsemem,
Sırtıma bekliyorum...

Can! bir omuz da sen ver sırtıma,
Dalımdan itekle dikelt beni dünyaya
Bu mudur haykırışımın yansıması
Bu yansıma, bu ses, benim midir?
Feri sönmüş bu bakışlar benim mi ki?

Sözüm yârıma kâr etmez,
Geçmişime geleceğime hünkar yetmez,
Yusuf’un sabrıyla yolumdan gitsem de
Düşmüşüm bir kuyuya
Çıkasım hiç gelmez.
Kuyuyu bulduğuma dua etmekteyim...