Sevmiştim yine birini, (biz şairler sevgisiz, aşksız yapamayız) sarı saçlı, mavi gözlü oldukça güzel biriydi. (80’li yılların Türkiye güzeli finalistlerindendi) O da beni sevmişti. Bir barbi bebek kadar güzel olduğu için kindi ismini söylemezk ben ona Barbi derdim. Evlenmeyi bile düşünüyorduk ama ben bu arada bir başkası ile evlendim.
Evlendim ama arkadaşlığımız bir süre daha devam etti, eşim ile iyi bir arkadaş olmuşlardı. Her zaman gelip misafirim olurdu, biz de ona gider onun misafiri olurduk. Bir gece telefonda görüşürken eskilerden bahsetmeye başladık, onu hala sevdiğimi söyleyince o da bana "Artık tren kaçtı" dedi, onun bu sözü üzerine bu mısralar döküldü önümdeki beyaz sayfalara, kalemimden... Bursa’da oturuyordu, daha sonra izini kaybettim, kendisini son bir kez daha görmek isterdim, hem de çok...