SURET ŞAHANDELİĞİN DEMİNDEGözlerimde şafak keser Karadan daha kara gözlerin vurduğunda… Yalnızlığımın avuçlarına sığmayan Zamanın kanattığına sarılan Ellerin olurdu ruhumda beslenen Derinlerimde demlenip kök verdi mi meylin Engin korkularıma kapanan perde Dingin ruhuma yazılan en güzel hikâye Teessüflü dünler mezadından harabenin Yıkılışında ki asalet değerdi inan ömre… Arş-ı âlâya değen feryadı kesen Dudaklarımdan makûs kaderin izini silen Dökülen her hecede Her cümlede Yüreğine dayanan kışlarım yatardı… Derinlerimde demlenip kök verdi mi meylin Şahlanmış doru at Dörtnala tüm hızıyla Ömrümden ömrüne ömür katarcasına Ölümü öldürmüşte ebedi yaşarcasına Ahh..! Denizle gökyüzünün öpüştüğü Mavi dinginlerin kuytusunda ben Siyah bulutlar ardında gizli sen Bir sevda mevsimiydi İkliminde yerden göğe vuran yürekte sentez Şiir akardı mavi mavi Damara kurardı otağını Vahiyden iz Buzuluna aldırmadan Yine bendim hep güneşine bakan Gözbebeğime vuran nur’dan Vurdukça Eriyip yok olan… Masal dudakların keskisinde Bir sus infilâkı en derinlere… Sığda yarımlığın yalazlı sancısı İnlerde inler uyanışın seherinde… İçi bomboş Şahendeliğin engininde nefes nefese Çaresiz çırpınışların daha derine çektiği Dönüşsüz yolun azametinde kaybolmak… Müebbet tehirli umut durağında “Bir ihtimal daha var “ terennümünde Devamını vasıl kılmak var ya… Bir sigara içimliği keyfiyetinde Kurşuni külünde yok olan benle Derinlerimde demlenip kök verdi mi meylin Hadi söyle… Bir poyraz esti bak kalmadı Kalmadı hiçbir emare… Su mürekkep tutmaz ki ne çare… Ne Nemrut bakışlardan dağımda kar Ne güneşe iflahsız yakarışlar… Biçareliğe tanık gözyaşları akar sadece Kan renginde içime içime… Şükran AY 16.05.2009 |
Ne Nemrut bakışlardan dağımda kar
Ne güneşe iflahsız yakarışlar…
Biçareliğe tanık gözyaşları akar sadece
Kan renginde içime içime…
ah be can .. iyi ki yakaladim bu siirlerini benden kacmazzzz
süperdi ..
sevgimle ......