TUFANdurmadan ömrümle sevişmekten kirlendi yakam şehrin bekarıydım kırıkayakların ustası düşünürdüm ve hışırdardı hayat yeryüzü beni beklerdi her akşam beklerdi beni sevdiğim şiirler yazar delirirdim siyah bir gül yaprağında gülümserdi boşlukta annemin yüzü görülmemiş birşeyler olacaktı yakında çıldırtıcı birşeyler yağmuru her bekleşiyte dünya işte çürüyen kemikleriyle dünya ezberlediğim dua bıraktı beni ve ölüm ve hüzün ve her gece yeniden gördüğüm rüya hani çıldıracaktı insanlar belki de bu yüzden bakar dururdum sebepsiz karanlık bir aynaya oysa adımı unutmadım zorlandım döktüm içimi çekip gittim gözlerimi akıtarak kederden koştum dönüp yüreğime kapandım tenimde biraz gurbet biraz dünya kokusu doğruydu söylenenler artık çıldıracaktım belki de öldüm o zaman kırık gülüşlerden bir efsane örerken öldüm okul dönüşlerinden kahvelerden kalkan son trenlerden artakalan birşeylerin büyüsüne gömüldüm ne çok güldüm genç kızlarla ne çok dağlardan haber yoktu kayıptım sokaklarda sonra bir bebeği uykusunda iççekerken düşündüm belki de öldüm o zaman kırgın şarkılarda kendimi ararken öldüm şehirlerden çingene bir güzelden ölen genç gelinlerden çıkarılmış kederlerin öyküsüne gömüldüm derken o hiç bitmeyen tren sesleri işte çıkıp geldim kendimden kabuk tutmadı yaram ince bir kederdi sevdiğim, uçarı, kirpikleri kederden yeryüzü beni beklerdi her akşam yoksa ben dünyayı kâğıtlara mı gömdüm günlerce sokaklarına aktım meşhur şehirlerin uykularda ardarda sevip durdum cesur ve topal bir ömrüm oldu ve bir ceset olarak döndüm tüm içli şarkılardan aklımdan kötü şeyler geçiyor şimdi bir daha göremeyeceğim arkadaşlarımı ne kahkaha ne ağlayış hiç olmazsa bir ayet hatırlasam en son sinemalarda bıraktım gözyaşlarımı herşey kapanacak az sonra kapanacak çığlığım sevdiğim rakibim çaresiz karanlığım SITKI CANEY |
sevdiğim rakibim çaresiz karanlığım
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
TEBRİKLER ŞAİR DOSTUM...