KEL ÇİÇEKLER
Yalın ayaklarımın dünyaya vuran sesini dinliyorum.
Güneşle beraber ilerliyorum batışa doğru Elimde kafaları sıfıra vurulmuş çiçeklerim Düşlerimde ki kadınlığım çınlıyor hafızamda Ve yaşım adeta elliyi vuruyor Oysa daha ondokuzunda… Mevsim bahar, Geleneksel bir gülüş olmalı yüzümde Aşık olmalıyım hatta Ama ben Yorgun ve yaşlı ruhumla Bir kalem ve bir kağıttan medet umuyorum Satırlarda hayata dönebilmek için Ne yalın ayaklarımdaki sızı Ne de kel çiçeklerimin gözyaşları Hiçbir şey beni yalnızlık kadar yormadı Elimde kafaları sıfıra vurulmuş çiçeklerim Ve sıfıra vurmuş ömrüm Ne kadar yaşamamışlığım varsa O kadar erken batacak son gün güneş Yalın ayaklarım artık duracak Ve kader düşlerde son bulacak… Ayşe Elif OKUR |
ve aradan sızan günışığı
hadi yakala şair
ve ellerin kırçiçeklerii le dolsun
saygılarımla