Hayat, mutluluk oyunu oynuyorum seninle...
Boşuna çabalama, pes etmeyeceğim.
Zorsun, biliyorum.
Bilmem ki bu yol daha ne kadar uzar ?
Bilmem ki yollarımda neler var?
Belki aşılmaz dağlar...
Ya da dağlarca karlar...
Belki de çiçekli ağaçlarıyla, yemyeşil baharlar...

Hiç bitmeyecekmiş gibi ama,
Acaba,
Adımlarımın sayısı ne kadar?

Ufukta bir nokta var...
Çağırıyor, biliyorum.
Ama daha yazıyor kalemim,
Bitmedi mürekkebim...
Ve anlatacaklarım...
Anlarlar belki bir gün,
Anlatacağım, yorulana dek...
Sana...
Beni...
Sevdiğimi...
Gözlerim anlatacak söyleyemediklerimi...
Ellerim...
Bakışlarımdaki kederim...
Dudağımdaki gülümsemelerim...

Ya da, anlatacak şiirlerim...

Sözün bittiği yerde,
Sen de biliyorsun,
İlk çağırışında,
Hiç bekletmeden
Geleceğim...

Hâlenur Kor

15 Mart 2009