Bir oyuna yordum,
Çırptım anılarımı...
Kalbimin terasından
Düştü acılarım pul pul, elem ve dertlerim,
Düştü acıbadem kaygılarım
İndim üşenmeden bahçemin topraklarına
Gömeyim dedim ellerimle
Nafile....
Çıkaramadım tırnaklarımın kuytularından,
Sindi karası
Sökmek için hiddetlendim birden
Tuttum sonra koparmak için karaları

Sonra mı ?...Yok koparmadım

Kalbim kaynamış süt misali taşmaya başladı,
Döküldü güzellikler ardı sıra kamaştı dilim, tutuldu gözlerim
önce annemin yüreğini gördüm , babamın , kardeşlerimin...
serpildiler bahçeme
Birkaç damla ter aktı arkalarından; çocukluk günlerimden,
Gülen bir damlaydı şekerli

Dostlarımın sıcak bakışları duruyordu karşımda ısındım...
Kitaplarım taştı,ödevlerim bir ara
Yarışmalarda kazandığım madalyalarım,
Aldım, taktım boynuma yine benimdi zaferler
Hırslandım...

Sonra eşimin kokusu geldi burnuma taşanların arasından
Verdiği beyaz mendilden geliyordu bu koku
Ve tek sahip olduğum hayatta,sevgimin en taşmışı döküldü
Oğlum...biriciğim ve şen yaramazlıkları

Topladım dostlar kalbimden taşanları birbir ,
Gördüm , hissettim , sıyırdım tekrar tırnaklarımla
Mutlandım ’iyi ki ’dedim ’tüm değerlerim’,
Taştınız kalbimden
Sökmedim karalarımı ...

Bembeyaz kaymaktı üstünü örten,
Sevgilerimin , sevinçlerimin, iyi niyetlerimin
Aldığım duaların , gönül gözümün mükafatıydı
Bembeyaz kaymaktı üstünü örten ,
TIrnaklarımdaki karaların
***HAYDİ BERABER OYNAYALIM BU OYUNU , ÇIRPALIM ANILARIMIZI ,TIRNAKLARIMIZDAKİ KARALAR KAPANANA DEK..... SEVGİYLE!