Gönül Kapılarımı Kapattım.
Bir gün gelecek
Diz çökeceksin önümde Ağlayacaksın… Yalvarıp yakaracaksın Gözyaşların hiç durmayacak Kahrolmuşluğuna Hatalarına, isyan edeceksin Bir gün gelecek Beni anlamadığına kahredeceksin Üzülüp yalvaracaksın Sonra; Af dileyeceksin benden Affet diyeceksin Seni affetmemi isteyeceksin Affetmeyeceğim seni Ben sana açılan Gönül kapılarımı çoktan kapattım Bir daha açmamaya yemin ettim Unutma ki; Sen bir zamanlar Mutluluk şarkıları söylerken Ben işkenceler içinde Acılarımla kavrulurken yüreğim Ve sensizlikte kaybolurken Seni ararken günler boyu Ağlarken uzun gecelerde Sen mutluluk şarkıları söylüyordun.. Oysa şimdi; Kapıma gelmişsin Ellerin titreyerek Gönül kapımı çalıyorsun Mutluluk dileniyorsun benden Gönül kapını bana aç diyorsun.. Neredeydin? Nerelerdeydin bunca zaman Yüreğim alev gibi yanarken İçim hiç durmadan kan ağlarken Gözyaşlarım yağmur gibi akarken Gözlerim seni ararken Şu deli gönlüme Bir türlü söz geçiremezken Nerelerdeydin……. Artık istemiyorum gelme Bana sakın affet deme Affetmem asla seni Affedemem Ben sana Gönül kapılarımı çoktan kapattım Bir daha açmamaya da yemin ettim.. 24.09.1982 22.08 Gülgün Solmaz |
Bir daha açmamaya da yemin ettim..
dolu dolu özellikle finaliyle bir hayli etkili dizelerdi , eksik olmayın