İstanbul ne de güzel gülüyorsun değilmi yanlızlıgıma,er sesim çıkmasada duyardı beni şiirmlerimde değilmi
Sanma saltanatını yıkan çıkmayacak,güzelliğin gecici unutma
Meydanları dolduran kalabalık olmayacak,artık kimse artık oturmayacak bahçelerinde kene yüzünden
İstanbul sanma yokluğun aranacak,bensensizde gezeceğim belki tekama genede gezeceğim sevgin iiçinde,ben ağlarım yağmur diyerek
Surlarla çevrili yedi tepe duvarların kalacak,yanlız ama yosunlu haliyle,ağlayan yaşların yaptıgı gibi
Arkandan ağlayanın olacak,ama sadece okadar dahası yok yanlızlıgında,kimse yok oldugunda aramayacak,kahbe dünya unutuyor diceksin,
Belki başka şehir arayacak ama sana,eskimiş sevgili olan istanbula dönmiyecek
Ne de güzel avutuyorsun kendini,gemilerin siğara içen o bacalarıyla,içine çekerek,kafan bi dünya gezerek
Karlar bile artık üstünde durmuyor,sakın mevsimlere atma benseni kışın buldum bir diğerini beklicem ama artık karlar olmayacak berfinler dolmayacak ellerinde
Ağladığını kimse bilmiyor,kanakana yada gür kana kana hep attın içine ama bu yaz ortasında bugun onaltı temmuz günü yağdıgında ben anlamıştım sen oldugunu,kapalıydı için değilmi,neredeyimnerede
Ehliyetsiz gezdim sokaklarında ararcasına yoktun burada soramadım,hangi yöne gitsem tarifesi ucuzolur ararımseni,değişmiş sesinin numarası,bildiğim kodları girince sen açmıyorsun artık sesini ersesime..
Ne yapsan da artık olmuyor diyorsun,yaşlanıyorsun bende içinde onca hayat yaşam saklı üzüntüsü kederi ama ortak dermanımızvardı arkadaşımız olan artık hiçmihiç yoklar istabul kal yanlızbaşına yıprattın varoşları burada...
Dibi delik kabına gözyaşın bile dolmuyor,bırak artık yaşlarını saklamayı artık kab bile dolmuyor,güneş kurutuyor geceyi beklemekle olmuyordeğilmi istanbul
İstanbul korkarım bu sefer kaybettin,ilkdefa değil ama kaybettin,hemde aşk acısı çeken dudakların yandı o biberle,şimdi seni bir yaz aşkı palar ama kumsallarında denize girilmiyor nereden bulacaksın yeni aşkını...
Leylalar mecnunlar bile terk etti seni,bi ben kalmıştım bekleyen ilkimi oda gidiyor bırakıp seni,artık parklarındaki ağaçlara yazmıyaCağım adını,banklara aşkım adını sen bunu hakettin bir hiç uğruna gittin alacağın olsun istanbul bitirdin beni......
gürkan erses