Yedi aylık doğmuştu Ali
Tam bin dört yüz gramdı
Yani bir buçuk kilo bile gelmiyordu
Şöyle deniyordu; prematüre
Ne zorluklarla gelmişti şimdi bugünlere
Cılız bir çocuktu, çok hastalıklar atlattı
Ah! Ali ah! Annesini az mı ağlattı
Saçları dalgalı, gözleri simsiyahtı
Her çocuk gibi biraz yaramaz, biraz meraklıydı
Babası işçi, annesi ev kadınıydı Ali tek evlatları
Ali her şeyleriydi
Hastalanınca başında az mı sabahlamışlardı
Canlarıydı
Küçük Ali
Kara gözlü Ali
Babasının aslanı, anasının kuzusuydu
Okul zamanı geldi
Ali okuyacak, adam olacaktı
Ama başta biraz kararsızdı ya, meslekten yana
Ya doktor olacak, yaşlı dedesini tedavi edecek
Ya da asker olup düşmanı yenecekti
Bıraksalar küçük Ali sevgiyle büyüyecekti
Mavi önlüğünü pazardan aldılar
Suluğunu boynuna astılar
Her çocuk gibi o da seviyordu örümcek adamı
Güzel birde örümcek adamlı çanta buldular
Kitabını, defterini, kokulu silgisini içine koydular
İşine gitmeden önce babası yanaklarını öptü
İlk gündü, okula annesi götürdü
Nasıl da iri iri açılmıştı kara gözleri
Hem meraklı, hem heyecanlı
Okula böyle başlamıştı küçük Ali
Çalışkandı
Kısa zamanda söktü okumayı
Sınıfta ilk o aldı kordelayı
Evle okulun arasındaydı o çocuk bahçesi
Hava güzel olursa
Her okul çıkışı orada biraz oynamaktı, Ali’nin neşesi
Biraz salıncakta sallanmak, biraz kaydırakta kaymak
Sonra evin yolunu tutmak
Alışmıştı küçük Ali okuluna
Gidip geliyordu artık, arkadaşlarıyla
Ve o küçücük yavrular hep takılıyordular o çocuk parkına
O gün yine öyle bir gündü
Öylesine sıradandı o ana kadar
Yine oradaydı çocuklar
Bir patlama oldu aniden
Güm
Birden çöktü ölüm
Oynadı yer yerinden
Her yer feryat figan
Her yer kan duman
Ağlayış haykırış
Patlayan bir bombaydı bu
O küçücük canlara zamansız getirmişti sonu
Kanlar içinde yatıyordu küçük Ali’nin küçücük bedeni
Dumanlar havaya yükseliyordu
Parçalanmış çantasındaki örümcek adam bile ağlıyordu
Ah! Ali, küçük Ali
O akşam “bir terör saldırısı” diye başlayan haberlere
malzeme oldun, gittin
Ah! Ali, küçük Ali, ateş düştüğü yeri yakıyordu
Kıydılar ya sana canice
Kıydılar ya haince
Şimdi annenin, şimdi babanın yüreğinde
Şimdi o ateş düştüğü yeri yakıyordu…


Gürsel İLERİ