Bu şehir seni anlatır
Gözlerin şehri anlatır
Yanız sokaklarmıdır seni saran
Ve boş kaldırımlarmıdır arkadaşların
Şehirde ne varsa hepsi gözlerinde
Gözlerinde ne varsa hepsi bu şehirde

Bu şehir senin hikayen
Hikayesi sensin bu şehrin
Damlar göz yaşların ay ışığı maviliğince
Soğuk mermer bakışlarında varoşların
Sen şehrin bir yanında
Şehir senin öbür yanında
Adı gizli bir birlikteliktir
Kutsanmış hayatların sefaletine açılan

Bu şehir senin düşüncen
Düşüncesi sensin bu şehrin
Gecemidir gündüz müdür soğuk parkların
Karanlık gecelerinde daldığın rüyalar
Ve bir gün seni düşünür mü insanlar
Senin onları düşündüğün kadar

Bu şehir senin özlemin
Özlemi sensin bu şehrin
Anne sıcaklığını arar ellerin
Bir dikenli çalımıdır yakan avuçlarını
Köşe başlarında mı bekler yetimliğin öksüzlüğün
Senin annesizliğin kadar annesiz midir bu şehir

Bu şehir senin yoksulluğun
Yoksulluğu sensin bu şehrin
Fırından yeni çıkmış taze bir ekmektir
Bir bardak demli çayla katık ettiğin
Ne mehtap ne gecenin mavisi
Güzelleştiremez yoksulluklarını
Ne de eskimiş ayakkabılarını
Sen yoksul olmasaydın bu kadar yoksullaşır mıydı
Bu şehrin caddeleri ve sokakları
lüks kaldırımları ve dükkanları

Bu şehir senin yangının
Yangını sensin bu şehrin
Bir kırmızlıkta yanar dağlar taşlar
Acılarının ucunda yüreğinin
Bazen gözlerin yanar
Bazen caddeler sokaklar yanar kıvrımın da isyanlarının
Isınmak için yakmasaydın ateş ,soğuk ıssızlığında gecenin
Yanar mıydı bu şehrin karanlık köşeleri senin yaktığın kadar

Bu şehir senin göz yaşların
Gözyaşları sensin bu şehrin
Sıkışmış kalabalık caddeler
Bir damladır kördüğümünde yürek sızının
Ne gece ne gündüz avutamaz seni
Yanaklarından süzülüp damlamasa göz yaşların
Olmazdı gözyaşları hıçkırıksız cadde ve sokakların

Bu şehir senin ölümündür
Ölümü sensin bu şehrin
Biter sabahları ve akşamları hayatın
Solan bakışlarınla düşer bedenin toprağa
Sende son bulur
Ne varsa sende bu şehre dair
Bu şehirde son bulur
Ne varsa bu şehirde sana dair