Sesin Gölgesiyüzünü bırakıp suyun üstüne gidiyorsun sessizce yüreğinin sesine sökük ceplerinde ısıttığın ellerine birikirken hüzün dilinde tökezleyen sözcükleri fısıldarsın gecenin kulağına gizliden gizliye kaçırırsın efkar tüten gözlerini ağladığını kimse görmesin diye… hayatın acı tokadı inerken yüzüne irkilir ay sesinin iniltisinden kan kusup nar suyu içtim dersin vakurla karışık tebessümle... koparken yüreğinde fırtınalar acı haykırışını bastırırsın içine ağladığını kimse bilmesin diye… berduş akşamların kaygan zemininde tökezlersin kapaklanırsın yüzükoyun… acılarla yüz yüze gelirken küfredersin yazgının böylesine derin iç çekişlerin kulağını bükersin ağladığını kimse duymasın diye… enlemi kırkbir olan gri kenti kırkbir kere arşınlarken karanlık ruhuna fener olan ışığın sesine doğru gidersin yitirdiğin yüreği bulursun ümidiyle... |
Sesin gölgesi yetmez sevene,gölge bir hayâlden ibaret.Oysa bize aslı gerek.Güzel dizelerdi kutluyorum.
Yeni yıl umutlu olsun.Sevgiyle...şiirlerle kalın
Hâdiye Kaptan