SARMAŞIK
SARMAŞIK
Uzanır, çaresizce bir sarmaşık Güneş’e… Çabalar durur, Bulutları delmek istercesine. Yorgun, bitkin, halsiz düşmüş Çelimsiz dalları, Kanamış tırnakları, Yinede kaybolmamış umutları. Yıkanmış, arınmış, Islanmış yağmurlarla. Bütün gücüyle tutunmuş ağaçlara, taşlara. Savrulmuş, Acımasız sert esen rüzgârlarla. El uzatır sarmaşık hala Güneş’e… Son bir umutla. Geçmiş günler, haftalar, aylar, Sarmaşıkta tükenmemiş umutlar. Soğuklardan gizlemiş, Tertemiz, bembeyaz karlar. Sonunda, göstermiş yüzünü bahar, Gülümsemiş, Güneş… El uzatmış bulutlar, Yeniden yeşermiş, sarmaşıkta umutlar. afibo |
İçten,samimi duyguların şiir tekniğiyle harika imgelerle yazımı,
Selam,saygı ve teşekkürlerimle,saygıdeğer;Meslekdaşım!