durun daha bırakmadım
ben hiç yalnız kalmadım düşlerimle
bana sunulan hayatı yudumladım sessizce bu böyle olmalı dediler boyun eğdim ben hiç yalnız kalmadımki kendimle bana ne diyemedim aktarılan hüzünlere ya sen niye beni uyarmadın nerdesin diye çağlamaya kalktım sözlerim dinlenmekiki hiç ben hiç yalnız kalmadım sevgiyle aşkla şimdi benden ne bekliyorsunuzki susuz kalmış balık misali dönemedim başa iyide nasıl mücadele edilir bu hayatla ben hiç yalnız kalmadımki yaşamla durun ya ben hiç doymadım gülmelere kırlarda koşup bağırmadım haykırarak hiç hız yapmadım hep yavaş gittim yolları tamamda ben hiç yalnız kalmadım çocukluğumla |
kırlarda koşup bağırmadım haykırarak
hiç hız yapmadım hep yavaş gittim yolları
tamamda, ben hiç yalnız kalmadım çocukluğumla
Ne söylenir yaşanmamışlıklara işte hayat geçiyor boşa. Dilerim şiirlerde kalır yazdığınız mutsuzlular.
Yüreğiniz acı görmesin dileğimdir. Teşekkürler...