0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
9
Okunma
Bir masal sayfası gibi açılır aklımda
Çocukluğumun o tertemiz sabahları…
Ayakkabılarım çamurlu,
Yüreğim ise her şeye inanacak kadar saf.
Koşardım rüzgârın elinden tutmuş gibi,
Dizlerim yara, gözlerim umut dolu.
Her köşe başında yeni bir oyun,
Her taşın altında ayrı bir sır saklıydı.
Annemin sesini duyardım uzaklardan,
Akşam olur, sokak lambaları yanardı.
Bir tabak sıcak yemeğin kokusu
Dünyadaki bütün dertlere iyi gelirdi.
Şimdi büyüdük…
Zamanın aceleyle geçtiği koridorlarda
Yitip giden bir melodi gibi
Usulca çağırır beni o günler.
Keşke bir günlüğüne dönsem,
Tek derdim misketlerim olsun…
Ve yeniden inansam
Gökyüzüne bıraktığım her dileğin
Bir gün mutlaka gerçekleşeceğine.
Yiğit Metin Sevindik
