Niçin Boynun Eğilir, Yar

Niçin boynun eğilir, yar?
Hangi yük çöker omuzlarına?
Hangi yükün altında ezilir yüreğin ?
Sana dokunsam kırılacak gibisin;
Gözlerin bir şey anlatıyor ama
Dilin söylemeye cesaret edemiyor neden?

Bilirim aslında;
İnsan en çok sustuğunda kanar içten içe
Sen konuştukça değil, sustukça büyür acıların.
Ben ise her sessizliğinde
Bir parça daha eksiliyorum sanki senden

Gecelerim uykusuz…
Yıldızlar değil, senin suskunluğun tanık bana.
Bir fincan kahve değil,
Sadece bir gülüşün yeterdi bana.
Şimdi ise gülüşün değil, yokluğun
Dolduruyor içimdeki boşluğu.

Sözlerin kesik, suskunluğun ağır;
Ama bilirim, yüreğin hâlâ bana yaslanıyor
Niçin bu kadar uzun geceler?
Niçin bu kadar yorgun bakıyor gözlerin?
Sevdan niye böyle sessiz, yar?
Kime saklıyorsun içindeki yangını?

Belki bir gün çözersin içindeki düğümleri…
Belki bir cümle dökülür dudaklarından,
Bilmiyorum belki de sitem edeceksin
Geç kalmış bir itiraf gibi.
O güne kadar ben buradayım, yar.
Boynun eğik de olsa, gözlerin dertli de olsa…
Seni sevmekten vazgeçmiyorum
Yaralı bir ceylan misali bekleyeceğim
Derdini konuşup anlatacağın günü