0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
58
Okunma
Yavaş yavaş yağmur yağıyordu,
Renkli yapraklar
rüzgârda dans ediyordu.
gözlerimiz
ilk bakışın sevgisine
bağlıydı;
orada
biz
başladık.
Nehir kenarında
yavaşça yürüyorduk;
su
sessiz bir doğuşa doğru akıyordu
ve güneş
nehir yüzeyine
ışıkla bir halı seriyordu,
dünyanın
unutmaması için
bir sabah kaldığını.
Ama ben…
hatırlamak istemiyorum
hangi yorgun batıda
sen battın
ve gölgen
günün yüzünden
silindi.
Şimdi
bakışımın uzantısında
çiçekler pencereden sarkıyor,
başlarını
aydınlık ufka ve doğuşa kaldırıyorlar.
5.0
100% (2)
