16
Yorum
30
Beğeni
4,7
Puan
160
Okunma

Şiirin Poetikası
Bu şiiri, toprağın insanla kurduğu kadim bağın unutulmasına karşı bir uyarı olarak yazdım. İnsanın doğayı hoyratça tüketmesine, toprağın sesinin artık duyulmamasına, yaratılışın şifresini elinin altındaki nimette bile fark edememesine duyduğum sızıdan doğdu. Toprağın hem sır, hem emanet, hem de hesap günü için bir kayıt defteri olduğunu hatırlatmak; “Ondan geldik ona döneceğiz” hakikatini yeniden düşünmeye çağırmak için kaleme aldım.
Gücünü bilmeli, üzüldüğünde
Tafrasını bilen var mı toprağın?
Üstünde hoyratça gezildiğinde
Narasını bilen var mı toprağın?
İlim var mı sırlarını keşifte?
Anlatır mı muallimler sınıfta?
Neden öyle denmiş onu tarifte?
Karasını bilen var mı toprağın?
Kimyasında tefekküre daldık mı?
Yabancı mı, öz geçmişi bildik mi?
Varoluş şekline vakıf olduk mu?
Evresini bilen var mı toprağın?
Yapı taşlarının hepsi kendinde
Düşününce Hak kelamı nezdinde
Yaratılış izahatı indinde
Şifresini bilen var mı toprağın?
Canlıların kuyusunu kazmayan
İkramından doyanları üzmeyen
Kullanınca hasletini bozmayan
Gübresini bilen var mı toprağın?
Para için ayan beyan yapısı
Sorumludur insanlığın hepisi
Bozulurken ahiretin kapısı
Sonrasını bilen var mı toprağın?
Sağlığımız neden iki paralık
Hünerinden arapsaçı ortalık
Ondan gelir kullardaki hastalık
Yarasını bilen var mı toprağın?
Gizli uçurumdan kurtarmak için
Olduğu durumdan kurtarmak için
Katleden kurumdan kurtarmak için
Çaresini bilen var mı toprağın?
Canlılardan el çekerken nehirler
Sayesinde dert küpüyken şehirler
Anasını ağlatırken zehirler
Süresini bilen var mı toprağın?
Gedeolu ürünlerin ardından
Silinirken tohumumuz yurdundan
Dem vururken bin bir türlü derdinden
Çehresini bilen var mı toprağın?
Onu sadık yârdan sanacağız da
Onun ikramıyla kanacağız da
Ondan geldik, ona döneceğiz de
Töresini bilen var mı toprağın?
Gizli değil hakikatler meydanda
Varlıklara odur eden kumanda
Delibal’ım nasıl geçer Kur’an’da
Suresini bilen var mı toprağın?
DELİBAL – Celil ÇINKIR
5.0
86% (19)
4.0
9% (2)
1.0
5% (1)