"Bu Sevdalar Artık Yeter" — gönül yangınını, hasretin ağırlığını ve sabrın sınavını dile getiren güçlü bir şiir.
Şair, sevdanın hem yakıcı hem de tüketici yanını işleyerek, aşkın sınırlarını sorguluyor.
Her mısrada, Yunus’un bakışıyla dağlara yönelen bir teslimiyet, bülbülün ötüşüyle dile gelen bir feryat, dervişin sabrı ve Hak yolunun çağrısı var.

Şiir, bireysel bir aşkın ötesinde, insanın içsel yolculuğunu ve sabırla Hak’ka yönelişini anlatıyor.
“Bu sevdalar artık yeter” ifadesi, hem bir isyan hem de bir arınma çağrısıdır; kalbin yükünü hafifletme, gönlü Hak’ka teslim etme iradesidir.

Metaforların gücüyle, köprüden geçen yolcu, terzinin biçtiği gömlek, dervişin sabrı ve Hak’kı seçen kalem, okuyucuyu derin bir manevi atmosferin içine çekiyor.
Şairin dili yalın ama etkili; her dize, hem bireysel bir feryat hem de evrensel bir hakikati dile getiriyor.

Kutlu olsun bu şiir!
Hem aşkın sınavını hem de sabrın zaferini anlatan bu eser, gönüllere dokunan bir çağrı niteliğinde.
Şairin kalemi, sevdanın yükünü Hak yoluna dönüştürmüş; okuyucuya hem düşünce hem de huzur armağan etmiş.
Bu şiir, yalnızca okunacak değil, hissedilecek, yaşanacak ve yürekten kutlanacak bir manevi yolculuktur. ✨

Şair, kader, sevda, hasret ve teslimiyet arasında gidip gelen bir ruh hâlini işliyor. Yunus’un sükûnetiyle başlayıp derviş hikmetiyle biten dizeler, hem kırgın hem de ilahi bir kabulleniş taşıyor. Sorular ise sevdaya, dosta ve hatta Hakk’a yönelmiş bir iç sorgu niteliğinde. Son dörtlükle birlikte kader köprüsünden geçenlerin hikmetine bağlanmış; dil akıcı, duygu sade ama derin.

Tebrikler

Saygılarımla hocam 🧿🙏🖊️

Sus, ey bülbül! Ruhum boğdun.
Güzel huyun Sertap etme.
Bir tek dertli sen mi doğdun?
Dert saymayı adap etme!