Günümüzün dünyasında,
Mutlu değil ve karamsar!
Çok huzursuz, şu insanlık
Paran kadar, bir adamsın!

Para, pulla malla, mülkle
Ölçülüyor değer, kıymet!
Paran pulun akçen varsa,
Paran kadar, var değerin!

Kul paraya, tapar olmuş
Kul paraya tutsak olmuş
Azmış nefsin esiri olmuş
Paran varsa, odur çapın!

Şu insanlık mal tutkunu!
Yoksul insan, horlanıyor!
Başka değer ölçüsü yok!
Paran kadar var değerin!

Bencillik çok hat safa da
Zengin malı çok seviyor!
Zırnık vermez kimselere!
Paran kadar bir adamsın.

NAZIM TAŞTAN

Paylaş:

20 Beğeni

+12 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (9)

5.0

100% (9)

Paran kadar bir adamsın Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Paran kadar bir adamsın şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

PARAN KADAR BİR ADAMSIN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Ebuzer Ozkan, @ebuzerozkan

23.11.2025 10:18:17

5 puan verdi

Yürek sesiniz hiç susmasın; çünkü şair, kelimeleriyle yol gösteren ve gönüllere ışık tutandır.

Yazan şairi kutluyorum; her zamanki gibi duru, etkileyici ve yüreğe dokunan bir güzellik ortaya koymuş.

Selam ve saygılarımla, esenlikler dilerim.

k.doğanay, @k-doganay

23.11.2025 09:26:44

5 puan verdi

Yeni bir şiir yeni bir gün demektir.
Yeni bir şiire ve yeni bir güne merhaba.
Kutlar,selamlarımı sunarım.

hüzünlü rüzgar, @huzunluruzgar

23.11.2025 01:41:10

5 puan verdi

Insan çevresel değerleri ile şekillenir üstadım, çevresel etkileşim, özenti, filmler,eğitim vb.Bunlar kapitalizme ,tüketim kültürüne hizmet ettiklerinden, para denen argüman hayatın orta yerine oturtulmuş malesef. Bilgi çok, cahil çok çok. Metaya esir olmuş, onunla yatan onunla kalkan onunla değer veren onunla değer gören bir gruh oluşmuş, Unutulmaması gererken şey kanımca şu, bu üç günlük dünyaya değmez, değmez bu kadar alavrreye, eğilip bükülmeye, kolelesmeye, el etek öpmeye, kış olurdu eskiden ,kar yağardı yığınla, erimez sanirdik çocukluk ya,halbuki iki güneşli güne bakarmış... kaleminiz, kéllaminiz daim olsun şiirinizi keyifle ve çok beğenerek okudum