NİHAL RİSALESİ

Sevginin Fethettiği O Anın Kısa Kitabı

1. Perde – Dağlar Yorulunca
Diyorlar ya, "Dağlar yorulursa, insanın yükü hafifler" diye.
Hakikaten öyle.
Taşın, toprağın sabrı tükenmişse,
Artık kalbinde hissettiğin o küçük sızı,
Büyük bir çağlayan sayılır.

İşte tam o sırada duydum Nihal’in adını.
Bir rüzgâr geçti; içinde kadim bir fısıltı:
"En güzel şiir, barıştır."

Dağ sustu, insan sustu, ölüm bile bir anlık nefes aldı.
O esnada kalbin kapısı hafifçe aralandı
Ve içeriden Nihal’in ışığı yayıldı.

2. Perde – Akıl Yönetir, Sevgi Hükmeder
Akıl, yolları çizer, kuralları söyler;
Sevgi ise yönü belirsiz kuşlar gibi uçar.
Akıl sorunları halleder,
Sevgi ise sorunları buharlaştırır.

Bunu Nihal’in gözlerinde gördüm.
Aklım beni ikna etti ama Nihal’in adı kalbimi fethetti.

Çünkü sevgi, en sessiz fetihtir.
Kılıçsız, hükümsüz, zafer narası atmaz.
Seni karanlığından çıkarır ve
"Bak," der, "asıl mekânın burası."

3. Perde – Yürekte Açılan Bayrak
Eğer yüreğinde sadece sevgiye dair bir bayrak açarsan,
Dünya senin önünde eğilmez;
Seninle birlikte bir yol olur.

Çünkü eğilmek bir ihtişam değil, hakikatin ta kendisidir.
Hakikati sevgi olanın önünden her canlı
Kendiliğinden çekilir; saygı, bir gölge gibi peşine düşer.

İşte ben de yüreğimde öyle bir bayrak gördüm.
Rengi tarif edilmez, adı ancak sezilirdi.
Onun adı Nihal’di.
Rüzgâr estikçe dalgalanıyor,
Her dalgasında içimde yeni bir dünya açıyordu.

4. Perde – 2025’in Diliyle Eski Bir Hakikat
Şimdiki insan hızlı yaşıyor,
Şimdiki sözler çabuk ölüyor.
Ama değişmeyen bir şey var:
İnsanı insan yapan, kalbi aydınlığa çağıran şey,
Her çağın kendi "Nihal"idir.

Nihal sadece bir kadın adı değil;
Bir uyanışın sesi,
Bir düşüncenin inceliği,
Kalbin kendini bulduğu o anlık dinginliktir.

Nihal, insanın içindeki karanlık kuyuya sallandırılan
Işıklı bir iptir:
Tutunursan çıkarırsın,
Bırakırsan karanlık biraz daha büyür.

5. Perde – Barışın Şiiri, Sevginin Risalesi
Dağlar yorulmuşsa,
İnsan kırılmışsa,
Ölüm bile kenarda soluklanıyorsa...

O zaman söz artık içe dönmüştür.
İşte o an yazılır en duru şiir,
İşte o an okunur en derin risale.

Ve ben bu risaleye "Nihal" adını koydum.
Çünkü barışın nefesi onda,
Sevginin fethi onda,
Hakikatin ışığı onda.

Kalbinin ülkesinde sevgi bayrağı dalgalanan herkes,
Bu risalenin bir satırıdır.

Ve iyi bil:
Her satırın sonunda aynı cümle çınlar—
Sessizce, usulca, derinden:

"Nihal, kalbe düşen barıştır."