Yordun Beni Ey Aşk

Yordun beni ey Aşk…
Koşmaktan değil, sevmekten,
Kavuşmamakta değil,
Ayrı kalmaktan yordun.

Binbir cilve serdin önümde,
Bilmem cilve mi, bilmem hile mi?
Bazen küs, bazen barış,
Bazen benle yarış,
Bazen adım değil, karış karış.
Yordun beni ey Aşk…

Bazen okşadın ruhumu,
Bazen benden ettin, değiştirdin huyumu.
Kırdın ayaklarımı, kolumu,
Bırakmadın tutunacak dalımı.
Yordun beni ey Aşk…

Mecnunları mecnun eyledin,
Ferhatları sırlarından eyledin.
Bense bekledim tecellini,
Ya ben ol gel koynuma,
Ya Sen ol, gir koynuma,
Yok ol olayım, kainatta var Sen ol…

Vuslat ne ise, vuslat olsun;
Aşkınla yanmak ne ise, yanmak olsun…
Yordun beni ey Aşk,
Ama yordun da beni,
Kavrulmakla olgunlaştırdın,
Benliğimi eritip, seni tattırdın.

Ey Aşk, sen ki hem azap hem rahmetsin,
Sen ki hem sınav hem inayetsin;
Yordun beni, ama sensin varlık,
Sensin vuslat, sensin Hakikat…