İnsan Bunun Neresinde?


[Yüzmekten yoruldum heyhat
Gerçeklerin deresinde
Aramakla geçti hayat
Zamanın cenderesinde

İnanç diye taptığı şey
Sevap diye yaptığı şey
Bencillik kokuyor her şey
Kirlenmiş penceresinde

Karıştı bütün ayarlar
Turşu olmaz bu hıyarlar
Hakkı haykırmaz; korkusu:
“Beni de suçlu sayarlar”
Ne kalır ki, gerisinde?]
. /././.

İki el, iki ayak var
Çeşitlilik derisinde
Baş – göz ile yol alır da;
İnsan bunun neresinde?

Baktığında şekil tamam
Görüntüsü ne de yaman
Kese dolu, var han – hamam
İnsan bunun neresinde?

Beyin var, tüccarlık yapar
Gönlü var, her yöne sapar
Kurnazlıkla makam kapar
İnsan bunun neresinde?

Düşüncesi kısır noksan
Düşmansın sen, orda yoksan
Kusurludur, yüzde doksan
İnsan bunun neresinde?

Hukuk, vicdan, hak, adalet
Kimine oyuncak, alet
Nasıl doğmasın melanet?
İnsan bunun neresinde?

Dolar kabı – tenceresi
Dar açılı penceresi
Haz dokuludur güncesi
İnsan bunu neresinde?

Hem aldanır, hem aldatır
Günahını çekmez katır
Müktesebatı tamtakır
İnsan bunun neresinde?

Hayvan desem süt vermiyor
Faydalı bir ot vermiyor
Akıl kıt, güven vermiyor
İnsan bunun neresinde?

Parça parça, hücre hücre,
İnceledim dikkatlice
Bedene baktım gizlice
İnsan bunun neresinde?

Destan ile döktüm içim
Söyleyin var ise suçum
Kimseye yoktur bir öcüm
Garip dünya küresinde

Samsun, 17.11.2025
Ali Rıza MALKOÇ
arm.web.tr

Not: Türkü, deyiş, ağıt, destan formunda besteye uygundur.