Yüzünü sakladı ecel...
Ayın 14 düydü oysa..
Parlamadı mihrapta..
Haki bir hüzün...
Gülümsemedi güneşte inadına..

Sadece bir aheste rüzgâr
Sisli dağın ardından yankılanan...
Masumiyetini yitirmiş.
Efkârı galebe çalan..


Duyuyor musun?
Kaldır başını...
Bak gökyüzünün ihtişamlı elvedasına..
Sen de el salla...
Çorak topraklar arasından sızan
Gün ışığına...

Eğil de bir bak sonsuzluğa...
Ay ki okyanusa küsmüş...
Üveyikler sebepsiz ağlaşırken...
Bir başka diyarda yeniden doğar..

Şimdi bana gözyaşların kara kaplı muhtıra...
Ben bu gemide...
Tek rotasız kaptanım...
Önümü görmem..
Ardımı bilmem..
Hasretin genzimi yakar çağlar boyu.
Sürürüm de bedenimi gidemem...

Oysa...
Oysa serin bir imbatla başladı kimsesizliğime yolculuğum...
Üç gün üç gece...
Dilimde ifritten bir hece..
Eyy Aşk...
Seni sonsuz kere kutsuyor dilim...
Yapma...
Aşk...
Uzat ellerini...
Ki...
Beni mizanda tartıyor ellerin...

Yanaşma...

Ölü ruhum...

Sırnaşma...

Bu son gece...

Direniyorum alacaklı gibi...
Ölü gurbet kuşlarına...
O siyah şehrin kabusunda...
Alnımda bir kasırga...
Ayaza vurur kelimelerim..
Donmaklı olur serzenişlerim...

Gitme..
Kal...
Ben hesapsız gideyim..

Sen...

Sen hoşçakal...