İçimden içine kayan
Köşelerine dilekleri iğnelediğim
Parıltısında tenini gördüğüm
Bir yıldız tutmalıydım

-T u t t u m s e n i n e f e s i m d e -


Geceyi senli düşlerle saklayarak
Yavaş yavaş
Sessiz sessiz
Gizli bir akışla
İçimin gök’yüzünden sana akmalıydım


-A k t ı m s a n a g ö z l e r i m le-

Evet
Bunu yapmalıydım
Yapabilmeliydim

-sana sarılırken ıslak gözlerimi kapattım omzunda-


Göğüs üstünde
Kavrulan sarılışta
Tutuşurken ruhun ruhuma
Bir mısra hıçkırık
Bir satır iç çekiş
Bir sokum şiir olmalıydı gözyaşlarım
B ı r a k t ı m boynuna nefesimi
Bunu yaptım
Yapabildim
Bir yudum su soluklanmasında
Geçti
Sustu kalp atışımın nal sesi


Nasıl da tuttum ellerini
Nasıl da içtim sesini
Yudum yudum
İçtikçe yandım


Olabiliyormuş
Saçlarım yüzüne dağılabiliyormuş

- Biraz da sende dağıldım-


Şimdi çay içmeliyiz
Bir bardak daha
Bir bardak daha
Huzurun buğuyla demlendiği bir yerde
Özlem titremelerimi tutan ellerinle
Beni sarıp sarmalayan
Biberiye gibi kokan boynundan
.
Şimdi bir daha ç’ay içmeliyiz


Dumanı ağır bir hüzün gibi süzülse de kirpiklerime
Kokunla uyuşan derin bir uykuya
Dalıp gitmeliyiz sonsuza


Sarılışım bitti
Bak kaldın tenimde
Yarına beni uyandırmayan kokunla
Bak kaldın
Üstüm başım sen olmuşken


Dudaklarıma şiir diye
Seni sürmeliyim



_beyhude