0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
58
Okunma
“Sevgi, Gidince Anlaşılır”
Sevgi, çoğu zaman sessiz yaşanır,
Alışkanlıkla karışır sesi,
Göz göze susulur,
Kelimeler yutulur farkına varmadan.
İnsan en çok sevdiğini en az anlar,
Çünkü hep yanındadır,
Hep var sanır,
Hiç gitmeyecek zanneder.
Ama bir gün gelir —
Gider.
Biter.
Ya da sonsuza dek susar.
Ve o zaman,
Bir boşluk büyür içimizde;
Dönüp bakarız geriye
Ama ses yoktur artık.
Söylenmemiş sözler,
Tutulmamış eller,
Eksik kalmış anlar…
Hepsi birer pişmanlık olur.
Toprak bile taşıyamaz
Sevginin sessizliğini.
Çünkü sevgi,
Yaşarken söylenmeli,
Zaman varken,
Yürek doluyken paylaşılmalı.
Kıymet bilmek,
Geç kalmadan sevebilmektir;
Bazı fark edişler,
Sadece kayıpla gelir.
