Belki de, iş mülakatı zamanı
İlk taleb böyle olmalı:
— İşe maskeyle gelin!

Sabah saat dokuz olur olmaz,
Giyinin maskenizi!

Kapıdan girer girmez…

Kininiz varsa, yutun!
Nefretiniz varsa, unutun!

Onurunuzu, haysiyetinizi
Kapıdan dışarıda koyun!

En nefret ettiğiniz insana
Selam verin!

Yüzüne tükürmek istediğiniz insanın
Yüzüne gülümseyerek
“Günaydın!” deyin.

Görmek istemediğiniz birinin
Gözlerinin içine bakıp
Elini sıkın…

Galiba, rahatsız oldunuz?
Olmayın canım...
(Kinaye ile gülüyor)

Alışırsınız…
Alıştıracaklar,
Alışacaksınız…
Bir lokma ekmek için
Her sıfata gireceksiniz!

Nasıldır biliyormusunuz?
İç dünyanızı,
Manevi değerlerinizi,
Nasıl derler?..
Ha! O derin, yüce duygularınızı…
(Ağzını buruşturur)

Bunları, bunları...
Evet, bunları...
Akşam altıdan sonra
Yanınıza alırsınız…

Ha, bu arada kapının önüne
Bıraktıklarınızı da
Unutmayın ha…

Şu onurunuz, haysiyetınız var ya,
Ha! Onları...
Çıkarken alırsınız.

Çünkü iki yüz metrekarelik
Bu dört köşe içinde
Hiçbir şey “insanlıkla” ölçülmüyor!

Çünkü birbirimizden
Geçiyor işimiz!

Çünkü, İŞÇİYİM!
İŞÇİSİN! İŞÇİDİR!
İŞÇİYİZ! İŞÇİSİNİZ!

Ve iyi işçiyseniz,
İyi kadın, iyi adamsınız!

Anlaşıldı mı dediklerimiz?!
(Cevap yok)
Duyamadım, anlaşıldı mı dediklerimiz?!
— Anlaşıldı.

Başka sorunuz var mı?!
— Yoktur.

— Oldu, tamam. Gidebilirsiniz.

Saygılı,
(Gülümser)
Belki de saygısız adaylar,
Unutmayın ha!

Yarın işe maskeyle
Gelirsiniz!...