Herkesin sevdiği, kendine güzel
Kimseye benzemez, benim sevdiğim
Benim sevdiğim de, çok daha özel
Git başımdan demez, benim sevdiğim

Nasıl işvelenir, sevdim deyince
Ne de tatlı olur, onu övünce
Hoşuna gidecek, ithaf duyunca
Boşa gülümsemez, benim sevdiğim

Farkı yoktur bence, Nevm-i bahardan
Mutluluklar gelir, gül yüzlü yardan
Hani eller gibi, çarşı pazardan
Çok şeyler istemez, benim sevdiğim

Allahtan her zaman, huzuru diler
Deş hele yüreğin, neler var neler
Benimle ağlayıp, benimle güler
Sevenini üzmez, benim sevdiğim

Şöyle bir kenarda, sükutta kalsam
Her türlü dertlere, sabredebilsem
Ne zaman acılı ve üzgün olsam
Sanmayın ki sezmez, benim sevdiğim

Bir kaç günlüğüne, bırakıp gitsem
Hani aramasam, gözünde tütsem
Şakadan da olsa, biraz naz etsem
Öyle kolay kızmaz, benim sevdiğim

Lüzumsuz bak budur, aşkın gereği
O yüzden de, yapılmalı ereği
Sevgiyle doludur, onun yüreği
Kötü şiir yazmaz, benim sevdiğim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

NEVM-İ BAHAR : İlk bahar
İTHAF : Birine ada, birine hediye etme
İŞVE : Hoş görünme, kabul ettirme
SÜKUT : Sessiz, sessizlik
ÇERAĞ : Mum, kandil, lamba gibi ışık veren alet, araç
EREK : Amaç, gaye, varılmak istenen hedef