KOLTUK SOYTARILARI

Kaç soytarı ağırladık
Şu ceylan derisi koltuklarda
Hadsizliğin haddini bilmeden
Tepemizde tepindiler de gıkımız çıkmadı
Bir de kutsadık o soytarıları
Varlıklarına şükürler çektik düşünmeden
cennet bize nasip olmadı

Aklımızın ucundaki soytarıları
soytarılıktan çıkaran bir soytarı ordusu var
Kemiriyorlar düşüncelerimizi şükürler çekerek
Kafa tasımızdaki akıl soytarılardan beter
Şükreden fare sürüleri meydanlarda kuru kalabalık
Düşünebilmek yetisi iğrenç
ihanetlerle satranç oynuyor
Beynimizin içindeki farelerle
yoldaşlık ediyor gece gündüz
Liderinin gözüne girmek derdinde
olan soytarılar takla atıyorlar
Lider alfa palyaço farenin
kedi olduğuna yemin ediyorlar

O soytarılar ki düşünmeden
kanıksamışlar artık her şeyi
Günlük soytarılık seanslarıyla
efendilerine lokma lokma tutunuyorlar

Renkleri değiştirilen koltukları
fark edilse de soytarıların
Varlıkları yokluk dağıtıyor
poşet poşet sokaklardaki yoksullara
O yoksullar ki gerçek soytarılara
biad ediyorlar boş algıların şerbetiyle

Ceylan derisi koltukların popoları
beyinlerini bütün soytarıların
gevşetip pelte yapıyorlar
Kademe kademe yükseliyor saltanatlar
Sürülere dönüşüyor soytarılık bireyleri
Mülakatlarla tescillenerek
Artık ceylan görünümlü soytarı insanlar
yoksulların derilerinden üretiliyor

Çıplak geziniyor krallar
Giyinik halde bütün soytarılar
“Kral çıplak” diyemeyen soytarılar
Çok mutlular tok olan giyinik hallerinden

Soytarılık
ters orantılı bir matematik formülü
krallar zengin görünümlü fakir
soytarılar fakir görünümlü zengin
sokaklarda

Verilmeyen çakıl taşları…
Surların dışında kutsal topraklar…
Bize döşedikleri koltuklar…
İçinde şükür kaynayan tencereler…
İnsanlar arasında bilinmeyen
icat olmamış bir soytarılık…
Sadece Kabe’de taşlanan şeytanlar…

Yemiyoruz içmiyoruz…
Aç değil açıkta değiliz…
Şükrederek ölüyoruz!
Size ne?
Biz bu soytarılıktan memnunuz!

Şuayip ODABAŞI
25.1.24