Bazen bir şarkı dinlemeye ihtiyaç duyarsın
Bazen hiç unutamadığın bir dostunu.
Arada zamanın geçmesini istersin hızlıca
Kafanda kurduğun hayallerine heba edercesine.

Arada okyanustaki gel gitlere bakakalırsın anlamaya
Kendi gel gitlerine hapsedilişinin farkına varmadan.
Gökyüzünün ruh haline göre değişen suyun rengini
Ve kendi ruhuna vurulmuş kelepçeleri görmezsin hiç

Ah dersin, of dersin, olacaktı dersin, bu da olsaydı…
Sürekli bir yere yetişmeye çalışırsın boş bir telaşla
Hırsına yenik düşen deli danalar gibi koşarsın
Ve sürekli doymak bilmeyen nefsinin kölesi olursun.

Bir bakmışsın ki ne sen kalmışsın geride
Ne gençliğin ne dostların ne de sevdiklerin
Geride bomboş bir mücadelenin soğuk enkazı
Ve dolu bir pişmanlığın çürümüş yaşlı meyveleri…


Mehmet Hatip Yılmaz