İktidarsız Aşk

Aşk, bazı ülkelerde yasaktı.
Bazılarında sessizce iktidara geliyordu.
Biz, diplomatik dokunulmazlığı olan
iki yalnızlıktık seninle.
Sana alışmak için
rejim değiştiriyordu yüreğim.
Ellerin bozuyordu gönlümün idari yapısını.
Seni sevmek bir kurucu meclis gibi
kendi içinde dağınıktı hep.
Ve yokluğunda,
hiçbir parlamentoda çoğunluk sağlanamıyordu.

Bakışların, sansürsüz bir yasa teklifiydi.
Göz göze geldiğimiz an,
yeni bir anayasa yazılıyordu
ama hiçbir madde uygulanmıyordu.
Biz, yürürlüğe girmeyen bir aşk rejimiydik.
Seni her öpüşümde,
oy çokluğuyla dağılıyordu içimdeki hükümet.
Sesin, olağanüstü hâl gibiydi.
Duyduğum anda
tüm haklarım askıya alınıyordu.
Seni sevdikçe, her gün
yeniden kuruluyordu içimde yönetim.
Ve ben, gizli oturumlarda
yüzünü ezberlemeye çalışan
bir vekildim kalbinde.
Ama hiçbir seçimde
aday gösterilmedim.

İçtüzüğüme aykırıydı seni öpmek.
Çünkü dudağında
kanun hükmünde bir yalnızlık vardı.
Yokluğuna hep "çekimser" kalıyordum.
Tüm birleşimler sen gelmeyince erteleniyordu.
Biz, karar yeter sayısına ulaşamayan
iki suskunluk olarak
kendi içimizde hükümsüz kalıyorduk.

Ama biliyorum.
Bir gün, en yüksek oyu senin gülüşün alacak.
Hiçbir muhalefet, seni sevmeme yetmeyecek.
Hiçbir anayasa yasaklayamayacak seni
kalbimde anmaktan.
Her madde, senin adınla başlayacak.
Ben de seni sevdikçe
tüm sistemlere karşı suç işleyeceğim.


08.07.2025 / 20.40
Gökçe KIZILDEMİR