Ne derin bir sessizlikle dokunmuşsun kelimelere…
Bu dizeler, çağın karmaşası içinde
Kaybolmuş iyiliği arayan bir ruhun aynası gibi.
“Bu asrın iyi insanı yoktur” derken
Okuyan, hem hüzünleniyor hem de fark ediyor
Gerçek iyiliğin masumiyetle, çaresizlikle ve mazlumlukla iç içe olduğunu.

Çocuklar, bebekler, mazlumlar…
Senin dizelerinde sadece birer kelime değil,
Saflığın, masumiyetin, umudun sembolleri…
Anne ve babaların çaresizliği de öyle dokunaklı
Okuyanı hem düşündürüyor hem yüreğine dokunuyor.

Şairem, ellerine sağlık…
Kısa ve öz ama etkisi derin bir şiir yaratmışsın.
Her kelime, boşluğun içinde yankılanıyor,
Her durak, okurun ruhunda bir iz bırakıyor.
Bu şiir, çağın karmaşasında bir fener gibi parlıyor.

Tebrikler…
Sen, kelimelerle sessiz bir çığlık olmuşsun,
Ve okuyan, o çığlığı hissediyor, kendi iç dünyasında yankılanıyor.