1
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
124
Okunma
Biz, tozlu yolların çocuklarıydık,
Bir mendil gibi dalgalanırdı umut elimizde,
Senin gözlerinde gök vardı,
Benim yüreğimde kavga.
Söz bıraktım kalbine,
Ekmek kadar sıcak, su kadar berrak.
Bir türkü gibi geçsin üstünden zaman,
Adımı duyarsan, bil ki hâlâ oradayım.
Bir rüzgâr geçer, yürek susar,
Bir yalnızlık çöker yüreğe, ağırdan.
Ama biz yenilmedik be sevdiğim,
Ne kurşuna, ne umutsuzluğa, ne geceye.
Söz bıraktım kalbine,
Taş olsa çatlar, ama sen dayanırsın.
Çünkü bilirim,
Aşk da direniştir,
Kavga hep umuttur.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz