HAYALİNLE KALAN MEYHANE

Hayalin arkadaştı, bu salaş meyhanede,
Mazide hep dolaştım hayalinle birlikte…
Sanki her şey dün gibi, geldi gözler önüne
Oysa gelip geçmişti, o günlerden kaç sene…

Çalmaya başlayınca o bizim eski şarkı…
Anlattı her nağmesi yarım kalan bu aşkı,
Saatler duraksadı, zaman durdu bir anda
Süzülmeye başladı, kadehimden göz yaşı…

Bu salaş meyhanenin senle dolu her yanı,
Senle anlam taşıdı hep, sensiz geçen geceler…
Karşımda bir hayalsin düşüncemde bir sanı,
Senle yaşanan günüm bil ki bir ömre değer

Bir gülüşün yeterdi, susardı tüm zaman
Kadehte titreyen ses dönerdi geri geri
Hepsi bir hayalmiş, rüya imiş yaşanan
Ruhumu titretir o günlerin izleri

Kadehimde kırıldı, bir zamanın aynası,
O gün yaptığın gibi yine gidiyordun sen,
İçimde yankılandı, hayalinin vedası
Sessiz bir yalvarıştı o an söylenemeyen

Bir “keşke” yankılandı, boşluğun kıyısında
Titredi mum ışığı sen mekândan giderken
Bir iz kaldı kadehte, bir sızı kaldı tende
Ben kaldım bu akşamda, hâlâ seni özlerken…

08.10.2025
ERMAN ULUSOY / KIRKLARELİ