0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
123
Okunma
Sana dokunamadığım gecelerde
ellerim demir kapılara yaslanır,
ama kalbim
her zamanki gibi senin adını fısıldar
Bir şehir büyür aramızda,
trenler, istasyonlar, uzun yollar
Ben seni düşündükçe
o şehir küçülür, bir gül kadar kalır
Gözlerin bir mavilik,
gözlerin bir deniz,
ben o denize bakınca
koca dünya ışıyıverir içimde
Ve gün gelir,
ellerimiz kavuşur en sonunda
O an bil ki sevgilim,
bütün yeryüzü
bir ekmek sofrası gibi bayram olur
Sensizliğin içinde bile
yüreğim senden yanadır,
çünkü bilirim;
aşk, ekmek gibi bölüşülür,
su gibi içilir,
ve yaşamak kadar haklıdır
Sedat Kesim
5.0
100% (4)
