Bir damla ışık düşer gecemin ortasına,
Bakışların vurur kalbimin kıyısına.
Gözlerinde açılır sonsuz bir evren,
Kaybolurum içinde, kimse bilmez neden.

Ne sahil var orada, ne pusula, ne yol,
Bir bakışın yeter, içimde kopar sol.
Dalga dalga büyür kalbimdeki sızı,
Seninle başlar her an, seninle biter yazı.

Yıldızlar kıskanır geceleri seni,
Gözlerindeki deniz saklar her gizemi.
Ne zaman baksam ufkum değişiyor,
Her dalganın sesi içimde yankılanıyor.

Bir kıyı bulamadım gözlerinin kenarında,
Yönümü kaybettim aşkının fırtınasında.
Ne çare bulurum, ne de kurtuluş,
Sensiz her yolum karanlığa dönüş.

Derinlerde saklıdır bin yıllık sırlar,
Her bakışında yeni bir dünya başlar.
Bir inci gibi parlar gözbebeklerin,
O denizde kaybolur bütün dertlerim.

Sen bakınca doğar sabah güneşi,
Sensiz kalırsa donar kalbimin neşesi.
Bir damla gözyaşın bile okyanus olur,
O denizde boğulmak bana vuslat olur.

Ne gemi yüzebilir, ne yelken dayanır,
Bir gülüşün yeter, fırtınalar uyanır.
Yolcuyum ben senin rotasız denizinde,
Her bakışın taşır beni sonsuz iklimde.

Kıyısında oturur içimdeki çocuk,
Bir masal dinler gibi her bakışın umut.
Dalgaların sesi ninni olur bana,
Senin gözlerinde uyurum sabaha.

Bir deniz ki içinde hem hüzün hem sevinç,
Bir deniz ki gizler hem başlangıç hem bitiş.
Ne zaman baksam gözlerine derin,
Kendi kaderimde yeniden doğarım senin.

Bir yakamoz parlar gece karanlığında,
Senin bakışların ışık olur rüyamda.
Her damla gözyaşım düşse o denize,
Adını yazar dalgalar ince ince.

Ne zamandır arardım böyle bir limanı,
Gözlerinde buldum kalbimin sığınağını.
Deniz fırtınası olsan da korkmam,
Kaybolsam da senden asla kopmam.

Ey gözlerindeki deniz, ey sonsuzluk,
Sensin her düşümde tek yolculuk.
Ne sahil isterim, ne başka bir iz,
Bana yeter gözlerindeki deniz.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(2 Ekim 2025)