Başka başka diyarlara savrulmuşuz,
Neylersin, böyle yazmış sahib-i ezel,
Baksana gülmeyi bile unutmuşuz,
Eski bir arkadaşı görmek ne güzel!

Bir anda insan mazisine gidiyor,
Acı, tatlı anlarını hatırlıyor,
Biraz buruk olsa bile gülümsüyor,
Eski bir arkadaşı görmek ne güzel!

Ne kırardım ne incitirdim kimseyi,
Hem güler gülümsetirdim herkesi,
Bunca laf boşa, o günler geldi, geçti,
Eski bir arkadaşı görmek ne güzel!

Yıllar sonra onu gördüm, mutlu oldum,
Hatırlandığım için çok mesut oldum,
Gözlerim yaşardı, ağlamaklı oldum,
Eski bir arkadaşı görmek ne güzel!

Hayaller azalıp, anılar artıyor,
Bir bir saça, sakala aklar düşüyor,
Belliki ölüm kapıdan sesleniyor,
Eski bir arkadaşı görmek ne güzel!

Kişi sevdiğiyle beraber olmalı,
Sevdiğini ahirette de bulmalı,
Bu şiiri ‘arkadaşlar’ okumalı,
Eski bir arkadaşı görmek ne güzel!

yusuf akkaya