UNUTAMADIM SENİ KÖYÜM

Bir köyüm vardı benim o şimdi çok uzaklarda,
Halen yaşıyorum görüyorum onu rüyalarımda,
Özlüyorum ama nafile o kaldı artık hayallerde,
Unutamadım seni güzel köyüm unutamadım.

Bayırında koşan, koklaşan, meleşen kuzusunu,
Harmanında rahvana koşan atı ile yavrusunu,
Zincirli kova ile her gün su çektiğim kuyusunu,
Unutamadım seni güzel köyüm unutamadım.

Sinisine konan yoğurdunu, böreğini, ketesini,
Tandırında her gün yanan tezeğini kermesini,
Cennet Pınarından su doldurduğum testisini,
Unutamadım seni güzel köyüm unutamadım.

Ebem yayık yapar lavaşa sürerdi tereyağını,
Yedirirdi her gün sıcacık sütüyle kaymağını,
Asla boş bırakmadı gelen misafirin yamağını,
Unutamadım seni güzel köyüm unutamadım.

Yollara koyulurduk ana baba çocuklar iş için,
Mercimek nohut yetişti aman çabucak biçin,
DAP han ovası dolar taşardı rençberlik için,
Unutamadım seni güzel köyüm unutamadım.

Kırmızıydı motorumuz her yere onunla akardık,
Tırmığını dirgenini, ibriğini römorkuna atardık,
Gündüz patoz yapar geceleri tarlada yatardık,
Unutamadım seni güzel köyüm unutamadım.

Senede bir kez olsa yollarına düşüp gittiğim,
Sıla i rahman yapıp acısını hasretini dindiğim,
Pınarlarından kanarak soğuk sularını içtiğim,
Depremle viran oluşunu unutamadım köyüm.

Gani YÜCE
05.04.2005/KONYA