"Helallik Alınmadan"

Bedenin yıkandı, kefenin sarıldı,
Camide saf saf dizildi omuzlar,
Ama…
Unuttun birini arkanda bırakmayı,
Gönlünü kırdığın bir yürek, bir ah…
Hakkını yediğin bir garip dua…

İmam “Helal ettiniz mi?” dedi,
Kimi sustu, kimi başını eğdi.
Birileri içinden “Etmedim” dedi,
Ama namaz yine de kılındı…
Çünkü bu işin usulü öyleydi.

Mezara doğru yürürken cemaat,
Bir ağırlık çöktü omuzlara,
Toprak sana yorgan oldu belki,
Ama üzerindeki vebal,
Gömülemedi seninle birlikte…

Çünkü bil ki ey fani,
Cenaze namazı kılınır, evet,
Ama hak helal edilmedikçe,
Ruhun asla tam özgür olmaz.

Kabre girersin, yalnızsın…
Ne malın gelir ardından,
Ne koltuk, ne ün, ne şan…
Sadece haklının ahı kalır peşinden,
Ve o ah,
İlahi adalette kıyamete kadar yankılanır.