Bülbül olup bir gül dalına konsam,
Bana ses olmayan dil neme yarar.
Dile gelsem selam verip bir dinsem.
Selamı almayan gül neme yarar.

Rüzgârın sus olmuş, tutup esmiyor,
İçim bölük börçük acım susmuyor,
Yüreğim tutuştu kulak asmıyor,
Od olup yakmayan çöl neme yarar.

Hasretin çiledir sensiz her günde,
Geceler kurşundur gölgen sökünde,
Yarını karanlık, vuslat sürgünde,
Senden öte düşen yol neme yarar.

Akıl ermez derler sevda işine,
Sürüklenip gider, boşu boşuna,
Yar gittikten sonra onun peşine,
Gözümden boşanan sel neme yarar.

Bir sefer göstersen yüzünü keşke,
Durmam Birisi’ ne atarım fiske,
Bilsem ki ölümsüz senden bir başka
Sarılacak ince bel neme yarar.





zekeriya duman



DOST KALEMLERDEN

Yine Eylül ayı, yaprak dökümü
Şairlerde dize, hazan kokuyor
Güz ayı, son bahar, resim çekimi
Tüm şarkılar bile, hüzün kokuyor..........Aşık Lüzumsuz