Sevmeyi bize yakıştırmadılar.
Halbuki en güzel de biz sevdik...
Dili kuruyana su olup uzanırken,
Bir şarabın gölgesinde ezildik..
Nedendir ki insan zulüm gördüğü kapıda yatar.
Biz o zulmü de 1 çift gözden sebep unutuverdik..
Bir gülüşü oldu belki, bir çocukluğu vardı,
Hoplayıp, zıplayışına sevindik...
Sevmeyi bize yakıştırmadılar da,
O kalbe bir laf yetiştirmedik..
Aklın git dediğine tutulup sızlayan kalp,
Bir onu yenemedik işte, bir onu dindiremedik..
Ya uzak kalınca başına birşey gelirse,
Ya bir şeye ihtiyacı olurda kimseye diyemezse,
Ya ağlarsa, ya uykusu kaçarsa, ya hastalanırsa...
Biz mi yanlış öğrendik yoksa,
Sevmek bı kaç dolar ya da mülkten mıdır.?
Sevmek arzu ve şevkten mıdır.?
Gerçek değer etikette çizilen mıdır.?
Sevmeyi bize yakıştırmadılar be üstat...
Ölüm olsa, toprak titrer ağlamaktan kuruyan bedene...
Ölüm olsa anca son bulurdu bu aşktan uzak mesele...
Ölüm yakışır çünkü sevilmeyi en çok hak edene...