Ne kadar dirensem yüreğim yanar
Kendine gel artık yıkma güzelim
Her sözünde seven yüreğim kanar
Kendine gel artık yakma güzelim

Değer verenleri tek tek kırarsın
Kendini kuşatır kale kurarsın
Benliğe kapılır nefse uyarsın
Kendine gel artık sıkma güzelim

Kendini alemi cihan sanırsın
Vazgeçilmez bilir öyle tanırsın
Bir gün gelir inan bak utanırsın
Kendine gel artık sokma güzelim

Olanı biteni kendin bilirsin
Her şey hemen olsun diye dilersin
Gün gelir tek kalır yalnız gülersin
Kendine gel artık çökme güzelim

Geceyi gündüze artık değişme
Güzel yüreğinle bir dur boğuşma
Geçen ömre dön bak lakin döğüşme
Kendine gel artık dökme güzelim

Acun denilen yer sevdaya bakar
Acun’um yazarken gözyaşın akar
Layıkın bulmayan hayattan bıkar
Kendine gel artık bükme güzelim
Kalbimi yerinden sökme güzelim

Selahattin ACUN’un kaleminden ✍
ONÜÇ AĞUSTOS İKİBİNYİRMİBEŞ/ADANA