0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
114
Okunma
Bir akşamın kıyısında dururum,
Gölgesini sürür rüzgâr alnıma.
Olmak, bir damla ışıkta kaybolmak,
Olmamak, o ışığın ta kendisi mi acaba?
Bir yürek çırpınır karanlıkta,
Var mıyım yok muyum? diye sorar.
Sessizlik cevap verir usulca:
Her ikisi de sende var.
Olmak; bir nefesin kıymetini bilmek,
Bir gözyaşında sonsuzluğu görmek.
Olmamak; kendini unutan bir hayal,
Bir düş gibi geçip gitmek.
Yol ikiye ayrılır usul usul,
Biri varlığa, biri yokluğa çıkar.
Ama her adımda aynı soru durur:
Hangisi gerçekten yaşamak, hangisi yitirilen bahar?
Sinan Bayram
5.0
100% (1)
