Yıllara inatla bekledim seni,
Her içten duama ekledim seni,
En derin yanımda sakladım seni,
Ziyan olmuşluğum senin yüzünden.

Sevda ateşine seninle yandım,
Yalanmış her şeyin, nasıl inandım?
Derman arar iken zehre bulandım,
Bu makûs talihim senin yüzünden.

Kırk yılın hatrını bir günde sattın,
Hani başkasının olmayacaktın?
Bir ben değil, içimdeki "seni de" yaktın,
Sevdaya küsüşüm senin yüzünden.

Koyup gittin beni hem de sebepsiz,
Dert yüklü yollarda kayboldum sensiz,
Rotasız bir gemi gibi, çarksız dümensiz,
Limansız kalışım senin yüzünden.

Her yola çıkışta kesildi önüm,
Tutuldu güneşim, karardı günüm,
Kırıldı pusulam, kayboldu yönüm,
Girdiğim çıkmazlar senin yüzünden.

Dumanı tütmeyen bir harabeyim,
Yıkıldı hayaller, sustu yüreğim,
İstiyorsan, al canımı vereyim,
Yaşayan bir ölüyüm, senin yüzünden.

Sitemim yok kaderime, yazıma,
Hasret türkülerini sen çaldırdın sazıma,
Aldırmadın niyazıma, nazıma,
Kimsesiz kalışım senin yüzünden.

Ederin kalmadı, doldu miadın,
Silindi serimden, gönlümden adın,
İsmini anacak dil bırakmadın,
Bütün suskunluğum senin yüzünden.

FEVZİ EMİR YILMAZ