İnsan hayatla mücadele etmeyi öğrenir zamanla.
Gelen darbeleri, ters giden işleri, beklenmedik sonları kabullenmeye başlar.
Hayatın sürprizleri vardır, ama çoğu zaman bu sürprizlerin bir mantığı,
sessiz bir öğretisi vardır.

Fakat insanlar öyle değildir;
Onların oynadığı oyunlarda kurallar yoktur.
Kimin dost, kimin düşman olduğunu göremezsin.
Yüzüne gülenlerin arkasında hangi niyetin saklı olduğunu bilemezsin.
İnsanların maskeleri vardır;
o maskeler altında seni nasıl kandırdıklarını,
nasıl yarı yolda bıraktıklarını anlamazsın bile.

Hayat zor olabilir,
acımasız olabilir,
bazen de haksız olabilir.
Ama insanların yaptığı gibi,
kalbinle, güveninle, inancınla oynamaz.
İnsanların oyunları seni sadece üzmez,
aynı zamanda en derin yerinden kırar.

Bazen sevdiğin kişi seni terk ederken bile,
aslında hiç sevmemiş olduğunu anlarsın.
Güvendiğin dostunun,
aslında dost olmadığını görürsün.
En büyük hayal kırıklıklarını hayat vermez;
onları insanlar yaşatır.

İşte bu yüzden, insanlara güvenmek
hayata güvenmekten daha zordur.
Çünkü hayat bazen sana acı verir,
ama insanlar,
kalbinin içinde bir yara bırakır.
Ve sen, hayatın darbelerinden değil,
insanların ihanetlerinden yorulursun.
Utku Can Güzel’in kısa derin anlamlı sözlerinden biri..