Birer birer dökülüyor;
Canımın yaprakları.
Her bir yaprak;
Derin yaralar bırakarak dökülüyor.
Bana kalan;
Yaralar sarmak.
İlk değil;
Son olmayacak.
Sona gelmeyi;
Göremedim bir türlü.
Yorgunum;
Hiç olmadığım kadar.
Anlat diyorsun ya;
Anlar mısın?
Anlaya bilecek misin?
Cevabını biliyorum;
Bana tekrar tekrar sordurtma.
Sen bak;
Kendi dünyana.
Bunlar ağır konular;
Ağır gelir sana.
Beni boşver;
Ben yine mücadele ederim.
Her zaman olduğu gibi;
Tek başıma mücadele.
Canımın yaprakları;
Döküle döküle kalmadı
Vurdum duymazlık mı?
Onu ben bilmem;
Sen daha iyi bilirsin.
Unutmuşum;
Her şeyi sen bilirsin.
Çok konuştum yine;
Anlamazsın anlayamazsın.
Birer birer dökülüyor;
Canımın yaprakları.
Her bir yaprak;
Derin yaralar bırakarak dökülüyor.
Artık sen;
Yaralar ise umrumda değil.

AYKUT UYSAL