Anladım ki
bu günde zerre kadar aklının ucunda yokum
sese kıt bir şehrin sokaklarına
ayak seslerimi duyurmaya çalışıyorum
oda ne zaman
yüreği ağzında rüzgar olduğumu hissedince


Göğün tam ortalık yerinde
ayak bileklerine ter inmiş köpük köpük konuşan bulutlarım
ben gibi hiç susmaz
fakirin azat edilmiş sofrasına soğan kokusu
yeni bir yağmur damlasının karşı
dize çöken toprak
gönlüne Ez di secdê de me belki


Gitmek o bir yere gitmeye sebepse
ben- ben isem
yada aklı bir karış havada nehirlerin son tekmelediği
kıyı kadar bu aşk da suçsuzum
yani dokunmaksızın
asıp kesmek halen icat edilmedi
sen mi? edeceksin


Dalına merhamet eden çiçek yüzlüm
konuştuklarım çağ çocukluluk etse bile
kendi korkularının örtüsünü başkalarına çekip alan
ve
duman ile anlaşmaya çalışan
seni çok sevdim


Bir kalbe dokunuşum
öyle kolay hazır lokma değil
bir ömre peşkeş çeken hüznü
mesele orada sevinç ortadan payelenirken
tekrar başa dönen olabilirim
arkanda el sallayan da


Yani şu ufak ömrüme
biraz sevinç getiren adam
ben istersem aklımın kadınlık yanını
kırmızıyı seven şeytana teslim ederim
onun dışında
işte böyle
kendimle seni överim şiir diye......

06-07-2025
ist