0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
78
Okunma
KORKARDIM YALNIZ KALMAKTAN
Sen eskiden gözlerime her baktığında aşk tohumları çicek acıyordu,
Sonra
Günden güne kurudu sevgimiz.
Çok korkardım yalnız kalmaktan .
Yağmur tanelerinin bulutların göz yaşı olduğunu düşünür
Teselli bulurdum kendimce .
Kabuslar evi olurdu evim,
Odamın duvarları üstüme üstüme gelirdi.
Güçlü sanırdım kendimi .
Aslında
Sabır dım
Ama gün geldi taştım.
Suyamı atsam kendi mi,
Yoksa birlikte boğulsakmı,
Bu Aşk denizinde bilemedim ,
Ne yana dönsem,
Bir sen cıkmazı.!
Ne yana dönsem,
Kollarımda can kesiği.
Yara bandı bile kapatmaz bu izleri.
Avuçlarıma dökülen bir suret,
yalnızlığımı
Bu aşkın son finalini yazar anlatır..!
Ve ben nereye gittiğini bilmeyen,
bir avareyim bu günlerde.!
Emel Abokan
06/07/2025
01:56
5.0
100% (2)
